Intymne zwierzenia

Kiedy owdowiałam, dałam sobie czas na nowy związek. Po dwóch latach przyzwyczaiłam się do swojej sytuacji i nawet nie myślałam o tym, żeby z kimś być. Nie jest być trudno samemu, miasto w którym mieszkam, tak wiele oferuje. Propozycji spędzania wolnego czasu jest tak dużo, że łatwo nie tylko ukryć się przed własną samotnością, ale również zepchnąć do podświadomości ważne potrzeby miłości, bliskości, kontaktu, wspólnoty, dawania, przyjmowania, które można zaspokajać w pełni w bliskim, intymnym związku...
Samotność zaczęłam odczuwać wtedy, kiedy dzieci wyprowadziły się z domu. Kiedy córka wyszła za mąż, a ja nie miałam nawet partnera na niezobowiązujące wesele. A tak kocham tańczyć... Potem było tylko gorzej, coraz gorzej znosiłam samotne wieczory, brak perspektyw na weekend ("pomysłów setki, ale nie ma z kim"). Wtedy, w tym kryzysowym dla mnie momencie, znalazłam ulotkę Duet Centrum Zapoznawczego. Przyszłam z nadzieją, że biuro szybko odmieni mój los.
I odmienił, ale wcale nie tak szybko. Początkowo zbyt dużo oczekiwałam, na zbyt wiele się nastawiłam. Wydawało mi się, że jeśli zapłaciłam za usługę, efekt powinien nadejść od razu. To był czerwiec, ciepłe popołudnie. Wtedy pierwszy raz się spotkaliśmy. Od razu było fajnie, tematy do rozmów nie kończyły się. A ja czułam się wtowarzystwie Piotra jak mała księżniczka. Dostałam kwiaty, odsunął krzesełko w kawiarni, otworzył drzwi do samochodu, odprowadził mnie pod same drzwi. A ja... spontanicznie zapytałam, czy wejdzie na lampkę wina. Zgodził się... Nie myślcie jednak, że został do rana. Aż taka odważna i szalona to ja nie jestem ;-)                    
Jesteśmy razem, myślimy o małżeństwie. O skromnej uroczystości dla najbliższych. Wniosek? Nawet będąc po przejściach można ułożyć sobie życie. I znależć miłość w .... biurze matrymonialnym.
                                                                          Katarzyna i Piotr