infolinia czynna codziennie

+48 505 199 095
  zamknij    ×

ZADZWOŃ
505 199 095

Nie chcemy być dla Ciebie anonimowi!
Cechuje nas empatia i indywidualne podejście do każdego.
Rozmowa z Tobą będzie miała charakter poufny

WYŚLIJ SMS
505 199 095

np. Agnieszka, 35, wyższe, Poznań, po 18.
Oddzwonimy. Udzielimy pełnych informacji, odpowiemy na każde pytanie.
Cechuje nas empatia indywidualne podejście do każdego.
Rozmowa z Tobą będzie miała charakter poufny.

powrót do listy poprzednia następna
Składanie fałszywych zeznań.

Składanie fałszywych zeznań.

Składanie fałszywych zeznań w toku postępowania w rozwód

Nie często osoby występujące przed Sądem w sprawach rozwodowych zdają sobie sprawę, iż składając zeznania mogą narazić się na odpowiedzialność karną. Postępowanie sądowe prowadzone jest na mocy ustawy i świadek zobowiązany jest do mówienia prawdy. Nie wolno mu również zataić posiadanej wiedzy, bo to także oceniane jest w kategoriach przestępstwa.

Art. 233 kodeksu karnego reguluje zagadnienia fałszywych zeznań, tj. zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy. Okoliczności podawane w toku procesu o rozwód często mogą wydawać się bez znaczenia lub mało istotne, a jednak jeśli mogą być oceniane w kategoriach nieprawdy lub zatajenia prawdy to konsekwencje mogą być wyjątkowo nieprzyjemne. Przykładowo złożenie zeznań, z których wynika, że mąż powódki znęcał się nad nią, pił, ubliżał, zdradzał czy poniżał, bo zeznania takie składa się z dobrej wierze, żeby „pomóc” koleżance, a faktycznie wiedzy takiej świadek nie posiada , będzie podlegało ocenie karnej. Dlatego występując w takich procesach trzeba mieć na uwadze pouczenie o odpowiedzialności karnej jakie wygłasza Sąd przed przesłuchaniem każdego świadka.
Odpowiedzialność karna nie ogranicza się tylko do występujących przed Sądem świadków, a może ona również dotyczyć stron procesu, tj powoda i pozwanego. W przypadku, gdy osoby te szukając potwierdzenia dla swoich roszczeń chcą skłonić znane sobie osoby do złożenia zeznań odbiegających od prawdy to zachowanie takie rodzi karną odpowiedzialność za nakłanianie do przestępstwa z art. 233 kk.
Rozsądnie zatem należy podchodzić do poszukiwania świadków na potwierdzenie swoich tez, aby nie przekroczyć granicy, która może skutkować odpowiedzialnością karną dla stron postępowania i dla świadków. Często słowa wypowiadane w dobrej wierze, lecz wypowiadane przed Sądem, mogą przerodzić się w problem dla osób je wypowiadających.

Art. 233.  § 1. Kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Warunkiem odpowiedzialności jest, aby przyjmujący zeznanie, działając w zakresie swoich uprawnień, uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie lub odebrał od niego przyrzeczenie.
§ 3. Nie podlega karze, kto, nie wiedząc o prawie odmowy zeznania lub odpowiedzi na pytania, składa fałszywe zeznanie z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym.
§ 4. Kto, jako biegły, rzeczoznawca lub tłumacz, przedstawia fałszywą opinię lub tłumaczenie mające służyć za dowód w postępowaniu określonym w § 1,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 5. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia, jeżeli:
1) fałszywe zeznanie, opinia lub tłumaczenie dotyczy okoliczności nie mogących mieć wpływu na rozstrzygnięcie sprawy,
2) sprawca dobrowolnie sprostuje fałszywe zeznanie, opinię lub tłumaczenie, zanim nastąpi, chociażby nieprawomocne, rozstrzygnięcie sprawy.
§ 6. Przepisy § 1-3 oraz 5 stosuje się odpowiednio do osoby, która składa fałszywe oświadczenie, jeżeli przepis ustawy przewiduje możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej.

powrót do listy poprzednia następna
Duet Prestige Ekskluzywnie dla wymagających

Na życzenie przyjeżdzamy do klienta